Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

to gird about

  • 1 subcingo

    suc-cingo ( subc-), nxi, nctum, 3, v. a., to gird below or from below, to tuck up, gird, gird about, girdle (mostly poet. and in postAug. prose; cf. subligo).
    I.
    Lit.:

    crure tenus medio tunicas,

    Juv. 6, 455:

    astricti succingant ilia ventres,

    Grat. Cyn. 271; cf.:

    Virginem et Leonem Anguis intortus succingit,

    Vitr. 9, 5 (7), 1:

    illa (Scylla) feris atram canibus succingitur alvum,

    Ov. M. 13, 732; cf. Lucr. 5, 892; Tib. 3, 4, 89:

    eāpse sic succincta,

    tucked up, Plaut. Rud. 2, 3, 80:

    amicus,

    Mart. 2, 46, 7:

    popa,

    Prop. 4 (5), 3, 62:

    cursor,

    Mart. 12, 24, 7:

    anus,

    Ov. M. 8, 661:

    Diana,

    id. ib. 3, 156; cf.:

    vestem ritu succincta Dianae,

    id. ib. 10, 536; 9, 89.— Poet.:

    succincta comas pinus,

    with its bare trunk, Ov. M. 10, 103; 15, 603: quis illaec est, quae lugubri Succincta est stolā, girt about, Enn. ap. Non. 198, 2 (Trag. v. 134 Vahl.): succincti gladiis mediā regione cracentes, girt about, armed, id. ap. Fest. s. v. cracentes, p. 53 (Ann. v. 497 ib.):

    gladio succinctus,

    Auct. Her. 4, 52, 65:

    succinctam pharetrā,

    Verg. A. 1, 323:

    pallā succincta cruenta,

    id. ib. 6, 555; cf.

    amictu,

    id. ib. 12,401: succincti corda machaeris, Enn. ap. Serv. Verg. A. 9, 678 (Ann. v. 392 ib.): pugione succinctus, Anton. ap. Cic. Phil. 13, 16, 33:

    cultro succinctus,

    Liv. 7, 5, 3:

    ferro,

    id. 40, 9, 12; 40, 7, 7.—
    II.
    Transf., to surround, furnish, provide, equip, fit out with any thing (syn.:

    saepio, circumdo): quod multo se pluribus et majoribus canibus succinxerat,

    Cic. Verr. 2, 5, 56, § 146:

    frustra se terrore succinxerit,

    Plin. Pan. 49, 3:

    his animum succinge bonis,

    Petr. 5 fin.:

    succinctam latrantibus inguina monstris,

    Verg. E. 6, 75:

    Scylla rapax canibus succincta Molossis,

    id. Cul. 330:

    virgineam canibus succincta figuram,

    Tib. 3, 4, 89:

    Carthago succincta portubus,

    Cic. Agr. 2, 32, 87:

    succinctus armis legionibusque,

    Liv. 21, 10, 4:

    maximarum gentium viribus,

    Just. 6, 1, 2:

    totius ferme Orientis viribus,

    id. 35, 1, 9:

    horum scientiā debet esse succinctus,

    Quint. 12, 5, 1:

    patriā papyro,

    Juv. 4, 24.—Hence, succinctus, a, um, P. a. (very rare and post-Aug.).
    A.
    Prepared, ready for any thing:

    proni atque succincti ad omnem clausulam,

    Quint. 2, 2, 12.—
    B.
    Contracted, short, concise, succinct ( poet. and post-Aug.; cf.:

    brevis, circumscriptus): libelli,

    Mart. 2, 1, 3:

    arbores succinctiores,

    Plin. 16, 10, 17, § 39:

    succinctior brevitas,

    Aug. Ep. 157 med.—Adv.: suc-cinctē, briefly, concisely, succinctly (late Lat.; cf.:

    breviter, strictim): docere,

    Amm. 28, 1, 2.— Comp.:

    fari,

    Sid. Ep. 1, 9:

    dimicare,

    Amm. 20, 11, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > subcingo

  • 2 succingo

    suc-cingo ( subc-), nxi, nctum, 3, v. a., to gird below or from below, to tuck up, gird, gird about, girdle (mostly poet. and in postAug. prose; cf. subligo).
    I.
    Lit.:

    crure tenus medio tunicas,

    Juv. 6, 455:

    astricti succingant ilia ventres,

    Grat. Cyn. 271; cf.:

    Virginem et Leonem Anguis intortus succingit,

    Vitr. 9, 5 (7), 1:

    illa (Scylla) feris atram canibus succingitur alvum,

    Ov. M. 13, 732; cf. Lucr. 5, 892; Tib. 3, 4, 89:

    eāpse sic succincta,

    tucked up, Plaut. Rud. 2, 3, 80:

    amicus,

    Mart. 2, 46, 7:

    popa,

    Prop. 4 (5), 3, 62:

    cursor,

    Mart. 12, 24, 7:

    anus,

    Ov. M. 8, 661:

    Diana,

    id. ib. 3, 156; cf.:

    vestem ritu succincta Dianae,

    id. ib. 10, 536; 9, 89.— Poet.:

    succincta comas pinus,

    with its bare trunk, Ov. M. 10, 103; 15, 603: quis illaec est, quae lugubri Succincta est stolā, girt about, Enn. ap. Non. 198, 2 (Trag. v. 134 Vahl.): succincti gladiis mediā regione cracentes, girt about, armed, id. ap. Fest. s. v. cracentes, p. 53 (Ann. v. 497 ib.):

    gladio succinctus,

    Auct. Her. 4, 52, 65:

    succinctam pharetrā,

    Verg. A. 1, 323:

    pallā succincta cruenta,

    id. ib. 6, 555; cf.

    amictu,

    id. ib. 12,401: succincti corda machaeris, Enn. ap. Serv. Verg. A. 9, 678 (Ann. v. 392 ib.): pugione succinctus, Anton. ap. Cic. Phil. 13, 16, 33:

    cultro succinctus,

    Liv. 7, 5, 3:

    ferro,

    id. 40, 9, 12; 40, 7, 7.—
    II.
    Transf., to surround, furnish, provide, equip, fit out with any thing (syn.:

    saepio, circumdo): quod multo se pluribus et majoribus canibus succinxerat,

    Cic. Verr. 2, 5, 56, § 146:

    frustra se terrore succinxerit,

    Plin. Pan. 49, 3:

    his animum succinge bonis,

    Petr. 5 fin.:

    succinctam latrantibus inguina monstris,

    Verg. E. 6, 75:

    Scylla rapax canibus succincta Molossis,

    id. Cul. 330:

    virgineam canibus succincta figuram,

    Tib. 3, 4, 89:

    Carthago succincta portubus,

    Cic. Agr. 2, 32, 87:

    succinctus armis legionibusque,

    Liv. 21, 10, 4:

    maximarum gentium viribus,

    Just. 6, 1, 2:

    totius ferme Orientis viribus,

    id. 35, 1, 9:

    horum scientiā debet esse succinctus,

    Quint. 12, 5, 1:

    patriā papyro,

    Juv. 4, 24.—Hence, succinctus, a, um, P. a. (very rare and post-Aug.).
    A.
    Prepared, ready for any thing:

    proni atque succincti ad omnem clausulam,

    Quint. 2, 2, 12.—
    B.
    Contracted, short, concise, succinct ( poet. and post-Aug.; cf.:

    brevis, circumscriptus): libelli,

    Mart. 2, 1, 3:

    arbores succinctiores,

    Plin. 16, 10, 17, § 39:

    succinctior brevitas,

    Aug. Ep. 157 med.—Adv.: suc-cinctē, briefly, concisely, succinctly (late Lat.; cf.:

    breviter, strictim): docere,

    Amm. 28, 1, 2.— Comp.:

    fari,

    Sid. Ep. 1, 9:

    dimicare,

    Amm. 20, 11, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > succingo

  • 3 succingō or sub-cingō

        succingō or sub-cingō nxī, nctus, ere,    to gird below, tuck up, gird, gird about, girdle: crure tenus medio tunicas, Iu.: succincta anus, i. e. with tucked-up skirt, O.: succincta comas pinus, i. e. with foliage gathered at the top (the trunk being bare), O.—To gird on, put on with a girdle, attire: Succincta pharetrā, V.: pallā succincta cruentā, V.: pugione succinctus, Anton. ap. C.—To surround, furnish, provide, equip, fit out: succinctam latrantibus inguina monstris, V.: Carthago succincta portibus: succinctus armis legionibusque, L.: patriā papyro, Iu.

    Latin-English dictionary > succingō or sub-cingō

  • 4 praecingo

    prae-cingo, nxi, nctum, 3, v. a., to gird about, to gird.
    I.
    Lit.:

    cincticulo praecinctus in sellā aput magistrum adsidere,

    Plaut. Bacch. 3, 3, 26:

    det tunicam locuples: ego te praecingere possum,

    Mart. 14, 153, 1:

    ilia cultro,

    Grat. Cyn. 341.—More freq. mid.: praecingi, to gird one's self: cum strophio accurate praecingerere, Cic. Fragm. ap. Non. 538, 12:

    et latro et cautus praecingitur ense viator,

    Ov. Tr. 2, 271:

    praecincti recte pueri,

    properly girded, girded up, Hor. S. 2, 8, 70:

    ut male praecinctum puerum caverent,

    Suet. Caes. 45. — Poet.: nox mediis signis praecincta volabit, Enn. ap. Fest. p. 258 Müll. (Ann. v. 416 Vahl.): iter... altius ac nos Praecinctis unum, to those more girded up, i. e. to more rapid travellers, Hor. S. 1, 5, 6.—
    II.
    Transf., in gen., to surround, encircle with any thing ( poet. and in post-Aug. prose):

    fontem vallo,

    Prop. 4 (5), 4, 7; so,

    litora muro,

    Sil. 3, 243.—In pass.: Brundisium praecinctum pulcro portu, Enn. ap. Gell. 6, 6, 6 (Ann. v. 478 Vahl.):

    gemma per transversum lineā albā mediā praecingitur,

    Plin. 37, 9, 37, § 118; cf. id. 37, 7, 27, § 99:

    tellus praecincta circumfluo mari,

    id. 2, 66, 66, § 166:

    praecingitur gens mari,

    id. 5, 32, 40, § 143:

    parietes testaceo opere praecincti,

    covered, overlaid, Plin. Ep. 10, 48.

    Lewis & Short latin dictionary > praecingo

  • 5 in-cingō

        in-cingō inxī, īnctus, ere,    to gird, gird about, surround: (aras) verbenis, O.: nitidāque incingere lauro, i. e. crown thyself, O.: incinctus cinctu Gabino, L.: (Furiae) caeruleā incinctae angui: (Nymphae) incinctae pellibus, V.: Lares, O.: (fons) Margine gramineo patulos incinctus hiatūs, enclosed, O.: moenibus urbes, O.

    Latin-English dictionary > in-cingō

  • 6 incingo

    incingo, xi, ctum, 3, v. a. [in-cingo, to enclose with a girdle; hence], to gird, gird about, surround (mostly poet. and in postAug. prose; not used by Cic. in prose; esp. freq. in the part. perf.):

    (aras) verbenis silvaque incinxit agresti,

    Ov. M. 7, 242:

    urbes turritis moenibus,

    id. Am. 3, 8, 47:

    incingi zonā,

    id. H. 9, 66:

    Arcadiam Peloponnesiacae gentes undique incingunt,

    Mel. 2, 3:

    pars sese tortis serpentibus incingebant,

    Cat. 64, 259.—

    Mid.: (Tisiphone) Induitur pallam tortoque incingitur angue,

    Ov. M. 4, 483:

    nitidaque incingere lauro,

    i. e. crown thyself, id. ib. 14, 720.— In part. perf.:

    incinctus cinctu Gabino,

    Liv. 8, 9, 9:

    Gabino cultu,

    id. 10, 7, 3: (Furiae) caerulea incinctae angui incedunt, Poët. ap. Cic. Ac. 2, 28, 89:

    ambae (Nymphae) auro, pictis incinctae pellibus ambae,

    girded, Verg. G. 4, 342; id. A. 7, 396; cf.

    Lares,

    Ov. F. 2, 634:

    incinctus tunicas mercator,

    id. ib. 5, 675; cf. id. M. 13, 894:

    (fons) margine gramineo patulos incinctus hiatus,

    enclosed, id. ib. 3, 162.

    Lewis & Short latin dictionary > incingo

  • 7 circumcingo

    circumcingere, circumcinxi, circumcinctus V TRANS
    surround, enclose; lie around, be round; surround/encircle (with); gird about

    Latin-English dictionary > circumcingo

  • 8 accingō

        accingō nxī, nctus, ere,    to gird to, gird on, bind on, put on with a girdle, gird round: lateri ensem, V.; pass: accingitur ense, girds himself, V.: quo (ense) fuit accinctus, O.—Meton., to arm, equip, furnish, provide: paribusque accingitur armis, V.: gladiis, L. — Fig., accingere se or accingi, to gird oneself, prepare, make ready, be ready: adcingere, make yourself ready, T.: accingere! to your work, O.: accingendum ad eam cogitationem esse, L.: ad consulatum, L.: in hoc discrimen, L. — With Gr. acc.: magicas accingier artīs, to have recourse to, V.: accingar dicere pugnas, V. — Poet.: accingunt omnes operi, address themselves, V.
    * * *
    accingere, accinxi, accinctus V TRANS
    gird on or about, surround; equip, provide (with); get ready, prepare (for)

    Latin-English dictionary > accingō

  • 9 accingo

    ac-cingo, nxi, nctum, 3, v. a.
    I.
    Lit., to gird to or on, to gird round or about (in prose, first after the Aug. per.;

    in poetry, a favorite word with Verg.): lateri ensem,

    Verg. A. 11, 489; and med., to gird one's self:

    accingitur ense,

    id. ib. 7, 640; cf.:

    quo (ense) fuit accinctus,

    Ov. M. 6, 551; so,

    ferro,

    Tac. A. 6, 2.—
    B.
    Transf., to arm, equip, furnish, provide:

    facibus pubes accingitur,

    Verg. A. 9, 74:

    gladiis accincti,

    Liv. 40, 13;

    hence: accinctus miles,

    an armed soldier, Tac. A. 11, 18:

    ornat Phraaten accingitque (sc. diademate imposito) paternum ad fastigium,

    id. ib. 6, 32:

    accinctus gemmis fuigentibus ensis,

    Val. Fl. 3, 514.
    II.
    Fig.
    A.
    In gen., to endow, provide; in medicine:

    magicas accingier artes,

    to have recourse to, Verg. A. 4, 493.—
    B.
    In part.: accingere se or accingi, to enter upon or undertake a thing, girded, i. e. well prepared, to prepare one's self, make one's self ready (taken from the girding of the flowing robes when in active occupation); constr. absol., with ad, in, dat., or inf.:

    tibi omne est exedendum, accingere,

    make yourself ready, Ter. Ph. 2, 2, 4; so id. Eun. 5, 9, 30; Lucr. 2, 1043:

    illi se praedae accingunt,

    Verg. A. 1, 210:

    accingi ad consulatum,

    Liv. 4, 2; in Tac. very often actively, to make any one ready for something:

    turmas peditum ad munia accingere, A. 12, 31: accingi ad ultionem,

    id. H. 4, 79:

    in audaciam,

    id. ib. 3, 66 al.; with inf.:

    accingar dicere pugnas Caesaris,

    Verg. G. 3, 46;

    so: navare operam,

    Tac. A. 15, 51.—
    b.
    Also in the active form, as v. neutr. = se accingere: age, anus, accinge ad molas, Pompon. ap. Non. 469, 28 (Rib. Com. Rel. p. 235):

    accingunt omnes operi,

    all go vigorously to the work, Verg. A. 2, 235.—Hence, ac-cinctus, a, um, P. a., well girded.
    A.
    Lit.: cujus aut familiaris habitus condecentior aut militaris accinctior, Auson. Grat. Act. 27.—
    B.
    Fig., ready, strict (opp. negligens):

    tam in omnia pariter intenta bonitas et accincta,

    Plin. Pan. 30 fin.:

    comitatus,

    id. ib. 20, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > accingo

См. также в других словарях:

  • Gird — (g[ e]rd), v. t. [imp. & p. p. {Girt}or {Girded}; p. pr. & vb. n. {Girding}.] [OE. girden, gurden, AS. gyrdan; akin to OS. gurdian, D. gorden, OHG. gurten, G. g[ u]rten, Icel. gyr[eth]a, Sw. gjorda, Dan. giorde, Goth. biga[ i]rdan to begird, and… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • gird — 1. verb /ɡəːd,ɡɚd/ a) To bind with a flexible rope or cord. The fasces were girt about with twine in bundles large. b) To encircle with, or as if with a belt …   Wiktionary

  • be|gird — «bih GURD», transitive verb, girt or gird|ed, gird|ing. 1. to bind with a band; gird about. 2. to enclose; encompass. ╂[Old English begyrdan] …   Useful english dictionary

  • To gird on — Gird Gird (g[ e]rd), v. t. [imp. & p. p. {Girt}or {Girded}; p. pr. & vb. n. {Girding}.] [OE. girden, gurden, AS. gyrdan; akin to OS. gurdian, D. gorden, OHG. gurten, G. g[ u]rten, Icel. gyr[eth]a, Sw. gjorda, Dan. giorde, Goth. biga[ i]rdan to… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • To gird up — Gird Gird (g[ e]rd), v. t. [imp. & p. p. {Girt}or {Girded}; p. pr. & vb. n. {Girding}.] [OE. girden, gurden, AS. gyrdan; akin to OS. gurdian, D. gorden, OHG. gurten, G. g[ u]rten, Icel. gyr[eth]a, Sw. gjorda, Dan. giorde, Goth. biga[ i]rdan to… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • begird — be•gird [[t]bɪˈgɜrd[/t]] v. t. girt gird•ed, gird•ing. to gird about; encompass; surround • Etymology: bef. 900 …   From formal English to slang

  • body of the place — Enceinte En ceinte , n. [F., fr. enceindre to gird about, surround, L. incingere; in (intens). + cingere to gird. See {Cincture}.] 1. (Fort.) The line of works which forms the main inclosure of a fortress or place; called also {body of the place} …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Enceinte — En ceinte , n. [F., fr. enceindre to gird about, surround, L. incingere; in (intens). + cingere to gird. See {Cincture}.] 1. (Fort.) The line of works which forms the main inclosure of a fortress or place; called also {body of the place}. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Precinct — Pre cinct (?; 277), n. [LL. praecinctum, fr. L. praecingere, praecinctum, to gird about, to encompass; prae before + cingere to gird, surround. See {Pre }, and {Cincture}.] 1. The limit or exterior line encompassing a place; a boundary; a… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • enceinte — enceinte1 [en sant′; ] Fr [ än sant′] n. [Fr < pp. of enceindre < L incingere, to gird about < in, in + cingere, to surround] 1. the line of works enclosing a fortified place 2. the space so enclosed enceinte2 [än sant′; ] E [ en sant′]… …   English World dictionary

  • Enceinte — En ceinte , a. [F., fr. L. in not + cinctus, p. p. of cingere to gird about.] Pregnant; with child. [1913 Webster] || …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»